Atelier – Kristbergur Ó. Pétursson
In zijn bescheiden atelier in een oud schoolgebouw in Gardabaer, IJsland, waar meerdere kunstenaars een atelier hebben, poseert Kristbergur Pétursson (1962) voor de fotograaf. Zijn atelier is een echte werkplaats, aan de gebruiksvoorwerpen en het materiaal zie je dat hij weinig heeft met romantiek of realisme, ondanks het schilderij van gebruikte materialen rechtsonder. De wanden staan vol met planken, lijsten en spielatten. Rechts bevindt zich de opslag van zijn schilderijen, op de ezel staat het schilderij waar hij mee bezig is. Het is een abstract doek, aards van structuur en kleur. Als gestolde lava, waar de bodem van IJsland hoofdzakelijk uit bestaat.
Kristbergur Pétursson studeerde aan de IJslandse School voor Kunst en Kunstnijverheid (de voorloper van de IJslandse Hogeschool der Kunsten) en aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Vanaf 1982 had hij zo'n dertig solotentoonstellingen en nam hij deel aan groepstentoonstellingen.
Zijn werk gaat over schilderachtigheid, over verfhuid en structuur. Hij schildert het indrukwekkende landschap van IJsland, niet in figuratieve zin, maar de hoedanigheid ervan, de aard en samenstelling, alsof hij niet met verf, maar met de lava zelf schildert. Zijn stijl zou je een vorm van 'natuur-abstractie' kunnen noemen. Het begin ervan ligt in de jaren '80 toen in IJsland het Neo-Expressionisme zijn intrede deed, harde abstracte kunst die zich losrukte van de traditie, agressief en fel van kleur en kwaststreek. Kristbergur ging daarin mee, maar ontwikkelde een eigen rauwe en ruwe manier van schilderen, alsof hij de ziel van de IJslandse grond wil loswrikken en verplaatsen naar zijn panelen en doeken. Als je zijn werk beschouwt, weet je niet wat je ziet. Je moet het op je in laten werken, hoe langer je kijkt, hoe meer het zijn diepere geheimen prijsgeeft. Zijn schilderijen bestaan uit een groot aantal lagen, in sommige fasen bekrast, afgeschraapt en weer bedekt met nieuwe lagen verf. Gedrenkt in kleur. Zoals bij elke vulkaanuitbarsting er een volgende laag wordt aangebracht. Zijn werk is bescheiden, gemakkelijk te herkennen, gewoonlijk geschilderd in matte aardtonen, gedrenkt in kleurenvelden met een grote diepte en een mysterieus licht. Dat licht gloort en gloeit door de transparante verflagen heen. De gestolde aarde van IJsland komt in zijn schilderijen tot leven. 'IJsland zit in mijn bloed,' zegt hij daar zelf over.
Eric Bos
Schrijver, schilder, journalist