Utan þjónustusvæðis | Sýningarskrá
Þó að það sé ekki áberandi taka verk mín breytingum, hægt og bítandi. Undanfarið hefur það gerst að það örlar á textabrotum og orðum sem gægjast fram úr abstrakt myndmálinu. Forsaga þess er sem hér segir.
Í mörg ár skrifaði ég hjá mér orð og setningar sem hugsanlega titla fyrir verk mín þótt það heppnaðist sjaldnast. En ég hélt áfram að skrifa og smám saman þróuðust skrifin yfir í ljóðagerð. Þar opnaðist eitthvað nýtt fyrir mér og allt í einu var ég byrjaður að skrifa ljóð.
Tilraunir með myndmálið
Á árunum 2011-2013 skrifaði ég mikið af ljóðum og nokkur þeirra voru hluti af sýningu minni í Hafnarborg 2016. Vinnuaðferð mín við ljóðagerðina var að sitja með blað og penna og hlusta á útvarpið; aðallega fréttir og spjallþætti. Ég skrifaði orð og setningar sem gripu mig án þess að ég væri fyrirfram á höttunum eftir neinu sérstöku. Þannig fékk ég hugmyndir úr daglegri umræðu og tíðaranda til að vinna úr. Þessi ljóðaskrif þróuðust síðan yfir í blöndu af skrift og teikningu og að handritin fóru að líkjast myndverki með blöndu af rit- og myndmáli. Síðan 2015 hef ég verið að gera tilraunir með þetta, fyrst með penna á pappír og síðan í grafík og olíumálverki.
Olíumálverkin sem ég hef gert síðasta áratuginn eru mjög seinunnin, máluð í mörgum lögum og umferðum á löngum tíma, oft mörgum mánuðum. Eitt sem mér finnst forvitnilegt að gera tilraun með, er að tefla saman tveimur gjörólíkum nálgunum: Hinni seinlegu málunaraðferð og hinni hröðu aðferð skriftarinnar eins og ég hef lýst henni hér.
Í samræmi við vinnuaðferð mína er það næsta tilviljunarkennt hvað ég skrifa. Sé leitað að merkingu má lesa á ýmsa vegu. Ef það er þá læsilegt á annað borð, því það er misgreinilegt þegar búið er að mála og skrifa á víxl hvert ofan í annað. En það er allt opið og þessi aðferð þarf ekki að útiloka aðrar. Þetta er allt á tilraunastigi.
Á árunum 1988 til 2000 vann ég í hlutastarfi á dagblöðum sem útlitsteiknari. Hver blaðsíða var teiknuð á þar til gerð blöð og allar fyrirsagnir handskrifaðar í sín pláss. Ég hugsaði oft um hvort öll þessi vinna með orð og setningar myndi einhverntíma hafa áhrif á myndlistina; eitthvað sem ég þarf ekki að velkjast í vafa um lengur. Yfirskrift sýningarinnar Utan þjónustusvæðis hefur því ákveðna skírskotun til þeirrar tilraunamennsku sem á sér stað þegar men fara út fyrir þægindarammann, út fyrir boxið: eru utan þjónustusvæðis.
Góðir gestir.
Verið öll hjartanlega velkomin á myndlistarsýningu Kristbergs Ó. Péturssonar hér í Gerðubergi.
Ég heiti Ninna Þórarinsdóttir og er sýningarstjóri sýningarinnar, sem ég ætla nú að opna með örstuttum ræðustúf.
Verkin hans Kristbergs á þessari sýningu eru af ýmsum toga í efni og útfærslu; það eru olíumálverk, vatnslitamyndir, grafík, teikningar og síðast en ekki síst þrívíð verk, unnin í vax. Það er í fyrsta skipti sem Kristbergur stillir upp þrívíðum verkum á sýningu.
Fleiri nýnæmi ber fyrir augu hér. Kristbergur er vanur að verja löngum tíma í hvert verk fyrir sig í aðdraganda sýningar, en hér má líta nokkur verk sem urðu til í skyndingu á stefnumóti ólíkra miðla á síðustu dögum fyrir sýningaropnun, og jafnvel eftir að verkin áttu öll að vera komin í hús. Hvatvísi af þessu tagi er Kristbergi ekki töm, en í þetta skipti ákvað hann að láta kylfu ráða kasti og standa með hugmyndum sínum nýjum og ferskum án þess að hika. Af sýningu Kristbergs í Hafnarborg í fyrra að dæma, mátti búast við frekari tilraunum með texta og ritmál. Nú eru þær tilraunir að eiga sér stað eins og sjá má. Það er eitthvað í þessum verkum sem vegur salt á mörkum ritlistar og myndlistar og er opið í ýmsar áttir.
Í samantekt má því segja að þetta sé tilraunakennd sýning og í henni eru vísbendingar um frekari þróun í framhaldinu.
Gjörið svo vel.